Dat was het dan...

Ken je het? De ‘Dat was het dan?’. Je hebt zo lang en zo hard gewerkt om ergens te komen en plots is het zo weer voorbij. Nou, het is niet helemaal voorbij, maar wel bijna.

Vanaf de eerste dag dat we wisten dat er een mogelijkheid was om op buitenlandse stage te mogen, hebben we beide hard gewerkt. We werkten keihard. Vorige week liepen we beide onze laatste uren ooit als student op een verloskamer. Onze laatste baby’s die we als student op de wereld zetten zijn geboren. We hebben onze stages verloskamer op een mooie manier afgesloten, hebben onze aantallen gehaald en kregen een prachtige eindevaluatie van de verloskundigen en van onze stagebegeleidster. Jantje en Ruby zijn geslaagd voor hun stage verloskamer!

Tijd om een beetje te ontspannen en ook onze laatste stage extramurale af te sluiten. We gingen zaterdagavond heerlijk eten bij ‘the garden of Eden’, misschien wel het chiqueste restaurant van heel Paramaribo. Heerlijke cocktails en eten om je vingers bij af te likken.

Zondag deden we met onze vriendinnen hier een heerlijke brunch bij ’the sweetest thing’ en werkten we onze laatste stagebundels af. Het besef dat het er bijna op zit, dringt bij beide nog niet echt door.

Maandag beslissen we om uit te zoeken welke trips we hier echt nog willen doen, we gaan enkele reisbureaus af en genieten van het weer. Dinsdag hebben we in de morgen stage bij Jenice en krijgen we ook bij haar een mooie eindevaluatie. Volgens haar zijn we enthousiaste studenten die goed met de patiënten om kunnen gaan, ze vond het leuk ons bij haar te hebben en gaat ons missen. Dinsdag namiddag houden we het rustig en werken we wat aan de opdrachten voor school. We wilden ook nog naar de bioscoop, maar door een technisch probleem ging dit niet door.

Woensdag hadden we het leuke idee om te gaan fietsen, in de hitte, bij 33 graden, in de zon. Slimme Jantje en Ruby. We fietsten in totaal 34km, we reden naar Fort Nieuw Amsterdam, bezochten het museum. Fietsten nog verder tot Mariënberg en kregen een rondleiding van een oud personeelslid, letterlijk oud, 80 jaar was het mannetje en vertelde vol emotie hoe de fabriek vroeger draaide. Hij liet ons foto’s zien van vroeger en liet ons mee gaan naar de geschiedenis. Uitgeput kwamen we om 16:30 terug aan bij de Zus&Zo en aten we daar nog iets voor we naar huis gingen. We besloten toch de bioscoop nog een kans te geven en huilden mee met de film ‘Five Feet Apart’. Droog hebben we het zeker niet gelaten, hahaha.

En dan was het alweer donderdag, onze allerlaatste stagedag. Na de ochtendpoli kregen we van Jenice een lief cadeautje als afscheid! Snel naar huis want om 12 uur hadden we afgesproken met de opleiding verloskunde hier in Suriname. We hadden een heerlijk gesprek met de coördinatrice en we kregen veel informatie. Nadien trokken we naar het ziekenhuis om onze badges terug te gaan afgeven en konden we definitief goodbye zeggen tegen het ziekenhuis waar we de voorbije 8 weken zo hard gewerkt hadden. Dan was het alweer tijd om naar Jenice te gaan. Onze allerlaatste uurtjes, onze laatste schattige kindjes en onze laatste zwangere. Het was een moeilijk afscheid, want Jenice was de voorbije 10 weken meer dan gewoon iemand waar we stage bij liepen. Bij haar konden we altijd terecht als het even tegen zat in het ziekenhuis en elk onderwerp was bespreekbaar met haar. Ze liet ons hier thuisvoelen en door haar voelden we ons vaak echt gesteund. De steun die we in het ziekenhuis te vaak gemist hebben. Wij gaven haar ook nog een cadeautje en trokken nog een afscheidsfoto. Het scheelde niet veel of er zouden traantjes weggepinkt moeten worden. Jantje en ik gingen heerlijk kip eten en daarna hadden we met wat mensen afgesproken, we dronken cocktails en lachten heel wat af. We sloten onze avond af in Havana en dansten al de stress van de voorbije weken weg.

Vrijdag gingen we op avontuur. Om 10 uur werden we verwacht bij ‘t Vat en van daaruit trokken we naar de luchthaven, niet om al naar huis te komen, nee daar moeten jullie nog 2 weekjes op wachten. We gingen een quadtour maken. Wat een avontuur was dat! We reden langs de luchthaven, door de Savanne en door de jungle heen. We lachten ons kapot met onze slipacties, vlogen een aantal keer bijna uit de bocht en zaten vast in een modderpoel. Het motto van de dag: ‘als we er babies uit krijgen, kunnen we ook wel quad rijden’. Het was echt heel leuk en ook vandaag waren onze vriendinnen van het ziekenhuis erbij, Lies en Annelies, ook twee verloskunde studenten uit België, die 10 weken stage lopen op de verloskamer. Op het einde van de dag zagen we zwart van het vuil, maar het was echt leuk geweest. De jongens maakten nog een tripje naar de spoeddienst, want Bram zijn pink was uit de kom gegaan tijdens het quad rijden. Gelukkig geen breuken, maar een goede kneuzing en een scheur. Moe maar voldaan kropen we ons bedje in.

De rest van het weekend houden we het rustig, maken we onze laatste stagebundel af en genieten we nog wat. Zondagavond houden we Belgische avond bij Lies en Annelies hun huis en maandag vertrekken we voor 4 dagen naar de jungle. Want vanaf maandag genieten we 100% van onze vakantie en van Suriname!

Liefs Jantje en Ruby