What a time to be alive

Hello our dear followers, wij zijn terug! Wat een drukke 5 weken hebben wij erop zitten. Geen tijd om veel bij na te denken, gewoon gaan en alles beleven. En dat hebben we gedaan.

Hectisch zoals het de voorbije weken was. De week van 18-24 februari hebben Jantje en ik elkaar afgelost in de nachtshiften. Bij mij heb ik elke nacht een bevalling kunnen doen en Jantje had één lange nacht waar er letterlijk niets gebeurde. Ik vind het niet leuk de nachtshiften te starten, maar eens je eenmaal erin zit valt het allemaal goed mee. De sfeer in heel het ziekenhuis wordt anders en het is gewoon wat rustiger en minder chaotisch dan de dagdiensten. Maar buiten de drukte van de stiften hebben we deze week ook wat tijd gehad voor niet één, maar twee feestjes. Vrijdagavond ben ik met onze huisgenoot Koen naar de verjaardag geweest van Navarro, een Surinamer die op het zelfde domein als ons blijft. We dachten gezellig naar een barretje te gaan, maar kwamen in een heuse club terecht met allemaal andere Surinamers. We hebben toen een leuk en gezellig gesprek gehad met een Surinamer die ook in Nederland gewoond heeft, en van plan is hier een bibliotheek te openen met meer dan 100.000 boeken. Zaterdag en zondag had ik jammer genoeg twee vroege diensten, waar niets te doen was buiten één bevalling op twee dagen tijd. Ik verveelde me dood en vroeg me af waarom ik in godsnaam stage moet lopen in een weekend. Blijkbaar is elk weekend zo rustig. Maar bon, dat hadden we dan ook weeral gehad en we zijn ons weekend geëindigd met een houseparty bij de studenten van de Henck Arronstraat. Eerst zijn we gaan eten bij de Zus&Zo en nadien hebben we het feest geopend en ook geëindigd. Toffe avond was het!

De week erna ging het wat minder goed. Al kreeg ik wel op stage een zeer goede tussentijdse evaluatie en kon ik genieten van complimenten, omdat we zo snel ingewerkt waren op de dienst. Ik werd dinsdag wakker met enorme spierpijnen en hoofdpijn en dacht dat het nog wat kwam van het weekend ervoor, maar woensdag ging het niet beter, ik heb toen stage afgezegd en ben naar de dokter geweest. De griep had me te pakken. Wie had dat ooit gedacht, griep in tropische temperaturen. Ik niet! De griep had met goed te pakken dus ben ik uiteindelijk na een tweede keer naar de dokter te gaan ook het weekend thuisgeschreven geweest. Ik heb mijn dagen doorgebracht in de hangmat en wat filmpjes gekeken overlevend op paracetamol en een stevig hoestdrankje. Jantje ging ondertussen lustig door met stage lopen. Vrijdagavond zijn we even naar Hanne en Demi geweest om bij hen thuis wat te eten en wat bij te praten. Het was een korte, maar gezellige avond en leuk om nog eens met de Belgen om te gaan. Ondertussen beslisten we zaterdag dat we het weekend van mijn verjaardag een trip wilden maken naar de Fredberg en legden we alles vast, waarvoor we zaterdag even de stad in trokken om Bram (onze nieuwe huisgenoot) kort de stad lieten zien. En inkopen wilden doen, maar de winkels sluiten al om 16 uur dus, konden we niets meer gaan kopen. Het zou voor volgende week dan zijn. Zondag had Jantje een vroege dienst en kon ik nog wat rusten voor de stage weer ging beginnen.

En dan de week waar we zo naar uit hebben gekeken! De week van mijn verjaardag en de week van onze eerste echte trip naar het binnenland. Ik heb deze week drie late diensten en Jantje drie nachten. Op stage heeft Jantje geregeld dat ze donderdag een uurtje vroeger mocht stoppen, zodat ze op tijd thuis was om te vertrekken. Tijdens de stage zelf was er elke dienst wel een bevalling te doen en zo komen we momenteel op nog 13 bevallingen voor mij en nog 9 bevallingen voor Jantje te gaan voor we ons aantal van 40 hebben gehaald. Spannend! Donderdag was het dan zo ver, heel ons huis vroeg op om een weekend naar de jungle te trekken. Om 7:30 werden we verwacht aan het SuForYou kantoor en daar kregen we de uitleg waar we heen trokken. We zijn met een kleine groep van 6 mensen, wij 4 en dan nog Bibi en Sjoerd een Nederlands koppel die hier in het verleden stage hebben gelopen en nu twee weken op vakantie in Suriname zijn. Onze gidsen Jeffrey, Marcel en Febian laten ons onderweg kennis maken met Baka Banas (gebakken bananen met pindasaus, heerlijk!) en geven ons hier en daar wat meer uitleg over de streek, hun afkomst en over Brownsweg (7 dorpen die samen zijn gebracht om plaats te maken voor een groot stuwmeer). Uiteindelijk komen we tegen 12:30 aan bij het basiskamp van de Fredberg. Hier krijgen we alvast wat snacks (koekjes en verse watermeloen) en mogen we de kreek al inspringen om nog even te genieten voor we de echte jungle intrekken. We krijgen een heerlijke lunch gemaakt door de huiskok Humbert en maken ons nadien klaar voor onze tocht. We krijgen alvast te horen dat er geen douche zal zijn in de jungle, dus Jantje en ik genieten nog snel van de koude waterstraal voor we onze jungle outfit aantrekken en met de jeep vertrekken. Onze tocht begint met een klim van een kwartier en ooh god onze benen doen nu al zeer :). Onderweg moeten we over kreekjes en kunnen we genieten van de natuur. Net voor onze klim op de fredberg nemen we even pauze en zien we... een slingeraap. Het beestje is heel geïnteresseerd in ons en bekijkt ons op veilige hoogte en reageert op de geluiden die onze gids maakt. Na deze leuke interactie gaan we beginnen met de klim. De klim is verdeeld in drie fases en fieuw die tweede fase is geen lachertje. Uiteindelijk komen we aan op onze berg. Na een korte rustpauze gaan we naar de uitzichtpunten. En wat een uitzicht krijg je hiervoor in de plaats, echt wow! We trekken alvast wat fotootjes en genieten met volle teugen. Als kers op de taart krijgen we ook nog een koppel ara's te zien. We trekken ook naar de andere kant van de berg om de zonsondergang te zien. Jantje doet een slaapje, want zij is helemaal uitgeput van de trip en van haar nachtshift. Maar wat een zonsondergang, iedereen is er stil van. Na de zonsondergang krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld (witte vissoep met rijst en kousenband), waarna we met zijn allen op de top van de berg gaan liggen en genieten van de sterrenhemel en de vallende sterren. Wij kruipen onze hangmatten in en Bram brengt zijn nacht door op een matras op de top van de berg onder de sterrenhemel.

En we slapen goed, met af en toe wakker te worden van de geluiden om ons heen. 's Morgens staan we voor dag en dauw weer op, om van de zonsopkomst te genieten, met de geluiden van een wakker wordende jungle om ons heen, de brulapen die goed van zich laten horen en de vogels die wakker worden. We denken dat het te bewolkt is om de zonsopkomst te zien en gaan naar de andere kant van de berg om vogels te spotten en daar is ze dan: de zon! Iedereen is er stil van. We genieten met volle teugen, dit is prachtig. We ontbijten en kleden ons om voor onze fotoshoot die we zelf organiseren. We lachen ons te pletter. We chillen nog wat verder op die berg tot de lunch: een pastasalade met tonijn, heerlijk! Na de lunch maken we ons klaar om verder de jungle in te trekken, we moeten terug het stijle bergpad af voor we onze weg kunnen verderzetten doorheen de jungle. Vandaag staan we wat meer stil bij de verschillende boomsoorten zoals de isobethadineboom (een boom met ontsmettende werking), de parel- of telefoonboom, de spikey palmboom... We zien in de verte ook een blue... euhm black curaçao of zoals de Surinamers het noemen een boskip. Uiteindelijk komen we bij de grot aan en we staan versteld... Wowie, een grote blok steen met daaronder een soort basic kampje. We krijgen de tijd om er zelf wat op uit te trekken en we beslissen wat te gaan klimmen. Onderweg komen we een paar aparte insecten tegen en nemen we foto's bij de Titanic steen. Terug beneden bij onze grot, wil ik toch wat fotootjes nemen van de vleermuizen, onze buren in de grot naast ons. Dit gaat gepaard met heel wat gelach en gebibber. Al snel valt de avond en krijgen we een bonensoep met kip en rijst die heerlijk smaakt na een dag in de jungle. Na het eten spelen we nog wat raadselspelletjes en pesten we tot we uiteindelijk beslissen dat het tijd is om die hangmat weer in te kruipen. Toch wel spannend dat slapen in de hangmat. Jantje is meteen onder zijl en ik lig nog wat naar de geluiden van de insecten te luisteren. De jongens beslissen nog even een nachtwandeling te maken door het bos en zien een gigantische zwarte harige rups en een reuzenpad. Wanneer iedereen in zijn hangmat ligt zien we plots een fellichtgevend insect, echt cool. Ik dommel al snel in, maar schiet ineens wakker, ik ben bang dat er iemand of iets mijn rugzak komt stelen 's nachts dus dapper als ik ben kruip ik mijn hangmat uit om mijn camera's veilig te stellen (haha wij hebben die drie dagen geen mens gezien in de jungle, maar je weet maar nooit), toen ik terug de hangmat in lag besefte ik dat ik, moest mijn rugzak gestolen worden, geen lenzen meer had en blind de jungle zou doormoeten. Om 4 uur 's nachts worden we gewekt door een oorverdovend gebrul van de brulapen, volgens ons zat er ook één extreem dichtbij, want die overheerste al het andere gebrul.

Al bij al heb ik enorm goed geslapen, Jantje ook en de jongens veel minder. Onze gidsen hebben zelfs geen brulapen gehoord die nacht. We krijgen weer een goed ontbijt voor de jungle en pakken nadien onze spullen terug in om onze tocht naar de uitgang weer te vinden. We maken nog een stop om naar een vleermuizengrot te gaan, hiervoor moeten we heel avontuurlijk tussen enkele stenen door kruipen, voor mijn lengte een makkie, voor Jantje en de jongens een pak moeilijker :)

Tijdens de rest van de tocht krijgen we nog wat uitleg, mogen we drinken van een waterliaan en zien we nog een aap in de verte. Uiteindelijk komen we terug op het pad van de eerste dag en komen we de andere groep die net van de Fredberg komt tegen. We lopen in een grote groep verder en leuk dat er al wat mensen zijn die we kennen van het ziekenhuis. De vrolijke bende wordt plots stilgehouden door Fred. Midden op ons pad loopt een landschildpad. Het beestje ocharme wordt omringd door 15 jongvolwassenen die excited zijn het beest te kunnen vastpakken. We leren het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes en nadien lopen we verder voor het laatste stuk klimmen en dalen. Wanneer we de jungle uitkomen zijn we apentrots. Wij hebben 3 dagen in de jungle overleeft en snakken nu echt wel naar een goede douche. We zorgen ervoor dat wij 4 eerst met de jeep naar het basiskamp kunnen geraken. Eenmaal daar nemen Jantje en ik snel een douche voor we een heerlijke lunch krijgen. Eindelijk ook fris water dat we krijgen om te drinken en de rest van de dag kunnen we genieten en ontspannen aan de rivier. Tegen een uur of vijf maakt de andere groep zich klaar voor een vogelwandeling. Wij vragen of we mee mogen en door onze interesse hebben we elke vogel dat Fred in de bomen zag ook effectief gezien (toekans, spechten, speciale vogels, papegaaien en een havik). We zien nog 6 zijdeaapjes spelen in de bomen. En door Fred zijn telescoop kunnen we de kraters van de maan zien, echt heel cool. Fred heeft ook twee Nederlandse stagiaires die ons het verschil tussen een mannetjes en vrouwtjes libelle tonen. We wandelen in de donkere terug naar het basiskamp, waar ook nu weer een heerlijke maaltijd op ons staat te wachten. Wij vragen onze gids nog een extra nachtwandeling te maken op zoek naar slangen en spinnen en hebben het geluk dat we de Golliath spin zijn poten kunnen bewonderen in zijn holletje (de grootste spin die er bestaat trouwens). Nadat we terugkomen trekken we naar het kampvuur, waar we dansen en zingen tot mijn verjaardag.

Iedereen zingt voor mijn verjaardag en ik krijg van mijn huisgenoten een prachtige t-shirt met mijn hoofd op gedrukt. De rest van de avond zingen en dansen we nog en nemen we nog een duik in de rivier. 's Ochtends is er een heus verjaardagsontbijt, met brownies, cinnamonrolls, eitjes en pannenkoeken. In de namiddag vertrekken we terug naar de stad waar we pizza van de Pizza Hut laten leveren.

De rest van de week lopen we weer veel stage en zien we elkaar weinig. Donderdagavond beslissen we nog even bij mensen wat te drinken en gaan we de eerste keer naar de dansclub Havanna, wat zeker voor herhaling vatbaar is. Het weekend liep ik een extra dienst om mijn 30 bevallingen te kunnen halen, wat me dan ook gelukt is en kon ik mijn stage verloskamer op een mooie manier afronden.

Voorbije week was een leuke stageweek. Ik loop nog steeds op verloskamer stage, maar dan een stage pathologie waardoor ik enkel pathologieën mag opvolgen. Jantje loopt verder stage op de verloskamer en moet momenteel nog 1 bevalling om haar aantallen te halen. Dit gaat haar zeker lukken in haar 3 laatste nachtstiften. Woensdag startte voor ons beiden ons weekend! We hadden naar dit weekend enorm hard uitgekeken, want het is Holy Phagwa en ons huisfeest.

Donderdag Holy Phagwa, de Surinaamse feestdag die je zeker niet mag missen. Een dag waar mensen met elkaar 'spelen' door elkaar te besmeuren met allerlei gekke kleuren, om het begin van de lente te vieren en het kwade weg te krijgen, waar alle mensen gelijk zijn. We gingen eerst met onze huisgenoten lekker lunchen bij Zus&Zo, waarna we naar de palmentuin gingen om naar Livebands te luisteren en elkaar in te kleuren, binnen de kortste keren waren we van kop tot teen onder gekleurd. Tegen een uur of 18 besloten we ons te verplaatsen naar de Boulevard voor een gratis festival, waar we dansten tot onze benen ervan afvielen. Het was de ontspanning die we nodig hadden en we genoten erg hard van het hele feest. We besloten wel op tijd naar huis te gaan, want dit weekend stond er nog een feestje gepland. Taxi's reden niet, waardoor we van Paramaribo-Noord naar huis moesten wandelen (wij wonen aan de zuidkant). Thuis genoten we nog een beetje na, alvorens we gingen proberen de kleuren van ons af te wassen.

Vrijdag troffen we de voorbereidingen van ons eigenste huisfeest en omdat onze huisbewaker ons heel de dag fantastisch geholpen had (hij maakte zelfs een beerpongtafel voor de mannen en hing lichtjes op voor de dansvloer). Om 22:30 stroomde ons erf vol met feestvierders en ook nu dansten we er lustig op los. Het was echt een tof feest en iedereen genoot ervan. De zaterdag deden we het wat rustig aan door een kookworkshop te volgen, waar Jantje en ik bakabanas, nasi, pom, bojo en loempia's leerden maken op Surinaamse wijze, we konden tussen al het eten door even ontspannen in het zalige zwembad en konden met een goed gevulde maag terug naar huis. 's Avonds gingen we met de jongens bowlen, in een nogal aparte bowling, we waren letterlijk alleen in het gebouw en werden een hele tijd geobserveerd door de uitbater, niettemin is Jantje een keer gewonnen en hield ik het tweemaal bij de 4de en laatste plaats. Zondag trokken we even de stad in, deed Jantje de koop van haar leven met Havaianas voor nog geen tientje en gingen we daarna naar de Nederlandse nederlaag kijken bij 't Vat (ondertussen won België wel van Cyprus :) ). Jantje begint aan haar laatste 3 nachtshiften van de stageperiode en ik moet nog 5 shiften lopen alvorens we de verloskamers vaarwel zeggen.

Volgende week beloof ik meer Surinaams nieuws!

Liefs Jantje en Ruby

PS: foto's komen eraan, maar het is moeilijk met het internet dat we hier hebben!